هنگامی که فرزند شما به دنیا می آید و به سنین خردسالی و یا کودکی می رسد، تا حدودی توانسته است دنیای اطرافش را بشناسد و با آن ارتباط برقرار کند. اما همانطور که می دانیم، این آشنایی او با دنیای اطراف جهان هنوز به اندازه بزرگسالان نشده و برای رسیدن به آن باید مسیر زیادی را طی کند.

یکی از بهترین راه ها برای شناساندن جهان اطراف به کودکان و خردسالان، کمک گرفتن از بازی ها است. بازی ها، فعالیت های سرگرم کننده ای هستند که به شما این امکان را می دهد هر روز مطالب جدیدی را به فرزند خود بیاموزید. اما به راستی منظورمان از بازی چیست و چرا این بازی ها بر روی کودکان تاثیر گذار بوده، در حالی که دیگر برای بزرگسالان بی فایده است؟

اگر شما نیز مانند ما کنجکاو شده اید تا در مورد تاثیر بازی در رشد و پیشرفت کودک خود اطلاعات بیشتری کسب کنید، در این مقاله جذاب و کامل با ما همراه باشید تا به بررسی مفصل و دقیق همین موضوع بپردازیم.

منظور از بازی چیست؟

به طور کلی، به هر نوع فعالیت اختیاری که که با هدف سرگرمی و تفریح انجام شود، بازی می گوئیم. از لحاظ علمی نیز، هر فعالیت اختیاری که بر اساس ایجاد لذت و خوشایندی باشد و کم یا زیاد دارای قواعد باشد، بازی محسوب می‌شود.

بنابر تعریف بالا، این نکته بسیار مهم است که بازی صرفا برای کودکان نبوده و می تواند برای بزرگسالان نیز تعبیه شده باشد. همچنین، نکته بسیار حائز اهمیت دیگر این است که بازی می تواند صرفا برای سرگرمی بوده و یا اینکه هم سرگرم کننده باشد و هم آموزنده.

این میزان آموزش دادن معمولا در بازی های کودکان بیشتر از بازی های بزرگسالان است ولی باز هم بازی هایی برای بزرگسالان هستند که باعث رشد بزرگسال نیز می شود. به طور مثال، بازی پینت بال می تواند هم روحیه تیمی افراد و هم روحیه جنگندگی برای رسیدن به هدف را تقویت کند.

انواع بازی

از آن جایی که ایجاد حد و مرز و دسته بندی کردن بازی ها باعث کاهش جذابیت آن ها می شود، معمولا سعی می شود تا بازی ها را به طور کاملا دسته بندی نکنند و اجازه دهند تا کودکان بتوانند آزادانه از مدلی از بازی به سراغ مدل دیگری بروند و خلاقیت خود را پرورش دهند. با این حال، بازی ها را می توان به دست های زیر طبقه بندی کرد:

  1. بازی های حرکتی: به بازی هایی گویند که در آن بدن انسان باید در بازی درگیر شده تا بتواند در آن بازی موفق شود.
  2. بازی های ساخت و سازی: بازی هایی هستند که نیازمند دقت کودک برای ساختن وسیله و یا ابزاری خاص است.
  3. بازی های نمادین: بازی های نمادین آن دسته از بازی هایی هستند که در آن ها کودک یک شی را نماد شی دیگری قرار می دهد و با آن به ادامه بازی می پردازد. به عنوان مثال از یک تکه چوب به عنوان اسب استفاده می کند. در این بازی ها هیچ قاعده و قانونی نباید وجود داشته باشد.

همچنین، این نوع از بازی ها می توانند هم به صورت تک نفره و هم به صورت چند نفره صورت گیرد ولی از آن جایی که خلاقیت و تصویر جمعی برای کودک مفید تر است، پیشنهاد می کنیم این بازی ها را با یک همبازی دیگر انجام دهد.

  1. بازی های نمایشی: مانند بازی های نمادین بوده، با این تفاوت که در این جا، علاوه بر دادن نقش خاص به اجسام اطرافشان، به خودشان نیز یک نقش جدید می دهند. به طور مثال، کودکی را فرض کنید که از یک کارتن خالی به عنوان قایق استفاده می کند و به خودش نیز نقش کاپیتان را می دهد. در این نوع بازی ها، حضور حداقل دو نفر بازی کننده تاثیر زیادی در رشد کودک دارد.
  2. بازی های مجازی: